Dokładnie dziś, choć rok temu, na lotnisku w Abu Dabi po raz ostatni uściskałyśmy Firasa. Ciężki miesiąc pełen wewnętrznej szarpaniny, zbierania informacji, konsultowania z autorytetami i prób oszacowania niebezpieczeństwa dobiegł końca. Decyzje, okupione bólem brzucha i nieprzespanymi nocami zostały podjęte. Pandemia, jej rozwój i czas trwania były niewiadome. Dochodziły nas słuchy, że Europę zamkną na długo. Miałam świadomość, że jeśli w Europie będzie źle, to w częściach świata, które nas pociągały, będzie tragicznie. Kraje zatrzaskiwały się jeden za drugim, panowała ...

„Szczęście, szczęście, cóż to jest? Szczęścia dziś szukamy. Szczęście, szczęście, cóż to jest? Oto dziś pytamy…”. Śpiewam tą piosenkę i gładzę się po brzuchu, w którym mieszka synek. Pewnego zimowego dnia czar pryska. Stoję na podwórku trzymając walizkę w jednej ręce, a dziecko w drugiej. Mój ułożony i stabilny świat rozleciał się na kawałki – pustka w głowie. Zajrzałam do walizki, było tam jeszcze trochę wolnego miejsca. Schyliłam się, pozbierałam kawałki siebie i spakowałam do środka. To, czego nie udało ...