Akcja w sklepie. Gaj bierze do ręki różne rzeczy i komentuje: – Esto es crema de leche. Muy rico! (To jest słodka śmietanka. Bardzo dobra!) – Esto es la bebida de chocolate. Muy interesanta! (To jest napój czekolaowy. Bardzo interesujący!) – Esto es yogurt de fresa. Rosado! Muy bonito! – (To jest jogurt truskawkowy. Różowy! Bardzo ładny!) – po czym bierze do reki prawie litrowy wór jogurtu, bo tu jogurty także w worach sprzedają i komentuje z wyraźnym żalem ...

 Ludzkie drogi są niezwykłe. Wiją się przez życie, zahaczają o inne, czasem zaledwie je muskając, czasem przecinając i zapisując się w pamięci serc na zawsze. Czasem owo przecięcie dróg następuje niespodziewanie, a czasem go wyglądamy, ciesząc się od dawna na przyszłe spotkanie z drugim człowiekiem.     Z Piotrem Strzeżyszem (onthebike.pl) rozmijaliśmy się wiele razy. Najpierw w Poznaniu, gdzie od czasu do czasu bywałam odwiedzając naszych wspólnych przyjaciół. Potem już tu, w Ameryce Południowej. Oboje nas przytulila Cecylia – szara ...

  Nie miałam sznurka. Nie mogłam znaleść różowej,3-metrowej gumki. Nie mogłam więc podwiesić moskitiery. I najgorsze – pomysłu co zrobić także nie miałam. Za to miałam stadko komarów bzykających nad moją głową. Olśnienie przyszło niespodziewanie. Nić dentystyczna. ***   Po ukończonym szczęśliwie montażu mama Asia Improwizatorka Sezonu, poklepała się z uznaniem po plecach i wykonawszy w stronę moskitów ogólnie rozumiany gest Kozakiewicza, zapadła w spokojny sen. Stado komarów nadal bzykało nad jej głową.  

    Kolejny kraj za nami, przejechany szybciutko, w zasadzie z dwoma stopami tylko. W Puerto Jimenez, pięknej, niezbyt uczęszczanej wioseczce, a dokładnie rozwalającym się, stareńkim domku zagubionym w pacyficznej dżungli, gdzie budziły nas tukany i odwiedzały małpy zagościłyśmy na tydzień, a potem na 2 tygodnie w Ajahuela, u mojej ukochanej Ileany, z którą półtora roku temu uczyłyśmy angielskiego na woluntariacie w peruwiańskim Chivay..   Plotki o Kostaryce okazały się być prawdziwe – jest tam okropnie drogo. Nie stać nas ...

Ucka z Pawłem, moi przyjaciele z Polski, informując mnie o ich przylocie do Cancun, nie dali mi wielkiego wyprzedzenia czasowego. W zasadzie maila od nich dostałam tuz przed Swietami, gdzie to wiadomo, ze Swieta i Nowy Rok to okres bardzo niesprzyjajacy dla podroznikow. Raz, ze podróżuje wtedy cały świat. Dwa – że z tego tytułu ceny skaczą pod niebo. Czas ten postanowiłam przeczekać u Ileany, mojej przyjaciółki z Kostaryki. To niezwykłe jak wiele mogą dać sobie ludzie w ciągu 2 ...