Blog Roku 2015 – migawka z Hondurasu

Kochani, wczoraj moim wieczorem Renata Głuśniewska przytomnie przypomniala mi: „Pamiętaj jutro sprawdzać maile, ogłaszają nominacje”. Dobrze, ze przypomniala, bo mi sie ubzduralo, ze wyniki dopiero 18stego. Co wiecej, pomylily mi się godziny, wiec jak juz wiedzialam, ze to dzis, to myslalam, ze nowina zawita tu w nasze poludnie:)

Obudzilam sie więc świtkiem, zrobiłam kawkę-rozpuszczawkę, przylepiłam się do ściany, przy której jest internet, otworzyłam tenże i … AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

*** 

Jej, patrzę i patrzę i patrzę.

To faktycznie się stało?

Młodziutkie, zaledwie 5 miesięczne SOMOS DOS uplasowały się w pierwszej trójce, obok wieloletnich i profesjonalnie prowadzonych  blogów, takich jak Wojażer, czy Świat wg Rostków!

Co dalej? Dalej już tylko wielka Gala, na której – na wzór Oskarów zostaną odczytani Zwycięzcy Wszechczasów, wyłonieni spośród 3 pierwszych miejsc w każdej z 6-ciu kategorii. Gala na której nas nie będzie. Szkoda, bo chętnie poznałabym te wszystkie osoby, które kryją się za tak znakomitymi, dopracowanymi i w pełni profesjonalnymi blogami, które zwyciężyły w każdej z kategorii. Nie będzie nas tam jednak. Będziemy gdzieś tu, zanurzone w bezdrożach Centralnej Ameryki, skąd – jeśli upolujemy wystarczająco dobry internet – oglądniemy ją w internecie. Jeśli nie – spokojnie poczekamy na Wasze relacje..

Ps. Konsumpcja największych w okolicy lodów, czyli samozwańczej, dodatkowej nagrody w konkursie Blog Roku 2015, za 3 miejsce w kategorii Podróże – odbędzie się 18 marca we Flores, Gwatemala – prawdopodobnie w godzinach Gali. Wszystkich sympatyków Somos Dos zapraszamy do dołączenia się wspólnej Lodofiesty – zakupcie  najpyszniejsze lody w okolicy i 18 marca, wraz z nami, radośnie je skonsumujcie:) 

Mam nadzieję, że do tego czasu pozbędziemy się kaszlu, który nie daje nam spać.

Ps2. Gala o 20tej. To nam akurat bardzo odpowiada, bo wg naszego czasu udamy się na lody prosto po pysznym obiedzie:)

Ps3 – z dnia 30 marca 2016r. Nie da się ukryć,  że powyższe zapisy świadczą o mojej totalnej nieznajomości regulaminu. Nie to, że nie przeczytałam. Przeczytałam, owszem. Ale tylko raz i z Gajką na kolanach. Więc – aby nie bylo nieporozumień – pobieżnie i szybko. Jedyne co do mnie dotarło, to fakt, że do pierwszej dziesiątki przechodzą tylko blogi nominowane przez czytelników w drodze głosowania SMSami. Potem pamiętałam, że z grupy wychodzą tylko trzy. I  że te miejsca już się liczą, bo potem już tylko wybierany zostaje jeden blog, który będzie konkurował o najlepszy z najlepszych, z wszystkich kategorii. O tym, że coś w moim rozumowaniu nie tak, dotarło do mnie do dzień po wyborach, gdy doleciał sms od rodziców. Z wieściami, w które nie mogłam uwierzyć. I nawet zweryfikować ich nie było gdzie, bo w tamtej części Gwatemali internetu niet. A potem jeszcze ze dwa tygodnie przyszło mi czekać, aż Szopen zreanimował mój komputerowy złom i w bezpiecznej, tulumskiej przystani, u Wiolki i Czarka mogłam spokojnie wrócić do wydarzeń z Warszawy. I do regulaminu, hahaha,  który wreszcie przeczytałam w całości.

***

Migawki z backsteag’u. Nie mogłam się oprzeć.

fotograf komórkowy – Gaja Nowak, fotograf aparatowy – mama Asia